فرشته مهتر در حالی که با انگشت به کره کوچک اشاره می کرد , گفت :"به آن کره کوچک  توجه کن"

 فرشته کوچک پاسخ داد:" بسیار خوب می بینم که خیلی کوچک و حتی زشت است. چه چیز آن عجیب است؟از دید یک فرشته زمین زیبای ما چندان جذابیتی نداشت.وقتی فرشته مهتر به او گفت که زمین , همین کره کوچک , بی اهمیت و بس کثیف, همان است که می گویند خداوند بازدیدش کرد , فرشته جوان انگشت به دهان ماند.

می خواهی بگویی که شاهزاده پرجلال ما.... شخصا بر این توپ بی ارزش فرود آمد؟آخر چرا؟...

فرشته کوچکتر ابرو در هم کشید و گفت :"یعنی او آن قدر کوچک شد که به یکی از موجودات بی ارزش کره خاکی مبدل گردید؟"

بله مقصودم همین است . وانگهی , گمان نکنم  که شاهزاده از اینکه تو با چنین لحنی ,ساکنان زمین را بی مقدار می خوانی , خوشش آید. زیرا اگرچه برای ما عجیب است , او آنان را دوست می دارد و به زمین فرود آمد تا از ساکنینش بازدید به عمل آورد و آنان را چنان برکشد که به شباهت او درآیند."

فرشته کوچکتر همچنان غرق  در حیرت بود , چه ذهنش را یارای درک این اندیشه نبود.

ذهن من نیز قادر به درک این حقیقت نیست با این حال بر این باورم که کلید درک تولد مسیح همین جاست و در واقع معیار و محک ایمان ما نیز همین حقیقت است.من معتقدم که ما در دو عالم زندگی می کنیم. یک جهان شامل تپه ها , دریاها ,سیاستمداران و چوپانانی است که شب هنگام در حال مراقبت از گله خود هستند. اما آن جهان شامل فرشتگان و قدرت های پلید و اهریمن است. شبی سرد و تاریک در میان تپه های پر فراز و نشیب بیت لحم, این دو جهان در تلاقی هیجان انگیزی به هم رسیدند. خدایی که زمان نزد او محدودیتی ندارد به قلمرو مکان و زمان  پای نهاد. او که محدودیت را نمی شناسد , به کرامندی های سخت ناخوشایند جسم یک نوزاد در آمد, جسمی که محدودیت های شومی آن را در برگرفته اند. یکی از رسولان بعدها چنین نوشت :او صورت خدای نادیده است.او پیش از همه وجود داشته  . اما چند نفری که شاهد تولد مسیح بودند , هیچ یک از این چیزها را ندیدند. آنچه آنان دیدند نوزادی بود که سخت می کوشید تا از ریه های خود برای اولین بار استفاده کند.